Kiedy cesarskie cięcie? I jakie niesie ze sobą ryzyko
Zabieg ten powinien być procedurą ratującą życie matki i/lub dziecka. Powinien być zastosowany w przypadku chorób czy okoliczności, które stanowią wskazanie do rozwiązania ciąży tą drogą. Należy pamiętać, że cesarskie cięcie jest poważnym zabiegiem operacyjnym, który niesie za sobą ryzyko negatywnych konsekwencji, zarówno tych związanych bezpośrednio z operacją jak i odległych.
Ryzyko powikłań bezpośrednio w trakcie i tuż po cesarskim cięciu:
- uszkodzenie narządów wewnętrznych: macicy, pęcherza, jelit, moczowodu
- zakażenie miejscowe i ogólne
- krwotok
- choroba zakrzepowo-zatorowa
- niedrożność jelit
- nagła histerektomia (usunięcie macicy)
- przedłużony czas pobytu w szpitalu i ryzyko ponownej hospitalizacji
Odległe skutki cesarskiego cięcia i jego wpływ na dalszą prokreację
Jak pokazują badania naukowe, kobiety które rodziły przez cesarskie cięcie, w porównaniu do kobiet rodzących drogami natury, mają zwiększone ryzyko wystąpienia w przyszłości:
- niepłodności
- ciąży pozamacicznej
- łożyska przodującego
- łożyska przerośniętego
- przedwczesnego odklejenia łożyska
- pęknięcia macicy
Blizna i jej konsekwencje
Kobiety po cesarskim cięciu najczęściej zostają wypisane ze szpitala jedynie z instrukcją higieny i pielęgnacji rany pooperacyjnej. Niestety zazwyczaj nie są informowane jak należy zadbać o już wytworzoną bliznę oraz o konsekwencjach jakie niesie za sobą zaniedbanie rehabilitacji blizny.
Należy pamiętać, że blizna to nie tylko problem kosmetyczny na skórze. Lekarz, który przeprowadzał zabieg cesarskiego cięcia musiał najpierw przeciąć, a następnie zszyć wiele warstw tanek.
Już od pierwszych dni po cesarskim cięciu można pracować z okolicznymi tkankami i niektórymi narządami. Gdy rana się zagoi, przystępujemy do bezpośredniej mobilizacji blizny i narządów. Bezpośrednią intensywną pracę z blizną można rozpocząć około 5-8 tygodni po porodzie, kiedy rana jest już w pełni zagojona.
Najlepsze efekty pracy z blizną uzyskujemy w okresie 2 lat od czasu porodu, taką bliznę uznajemy za "świeżą".
Jakie dolegliwości może powodować blizna
- bóle w podbrzuszu występujące ciągle lub po dłuższym wysiłku, mogą pojawiać się lub nasilać podczas miesiączki
- bóle kręgosłupa lędźwiowego
- bóle kręgosłupa szyjnego, barków i głowy, poprzez zaburzenia pracy powięzi i zmianę napięcia tkanek
- bóle w obrębie miednicy i biodra
- zmiana postawy ciała i zaburzenia wzorca chodu
- ograniczenia ruchomości i zmniejszenie elastyczności powięzi
- uczucie ciągnięcia w obrębie blizny, krocza lub nawet ud
- zaburzenia czucia obszaru blizny i tkanek wokół niej
- dolegliwości ze strony pęcherza moczowego, np. częstomocz lub nocturia (wybudzający w nocy pęcherz)
- dolegliwości ze strony układu pokarmowego, np. zaparcia, uczucie gorszego trawienia od czasu operacji, niedrożność jelit
- dyspareunia- bolesne współżycie
- odczuwanie dolegliwości bólowych podczas miesiączki i/lub owulacji mimo, że ich wcześniej nie było
- trudności z zajściem/utrzymaniem kolejnej ciąży
Jak możesz sobie pomóc?
- Już w pierwszej dobie po porodzie możesz wykonywać proste ćwiczenia oddechowe i przeciwzakrzepowe.
- Pamiętaj o przyjęciu prawidłowej postawy ciała. Mimo że rana powoduje dyskomfort- wyprostuj się. Nieprawidłowa postawa ciała wpływa na ograniczenie ruchomości tkanek blizny i okolicznych.
- Od 2-3 doby po porodzie możesz układać się na brzuchu, podkładając poduszkę pod brzuch. Przyspieszy to zwijanie się i oczyszczanie macicy oraz spowoduje lekką pośrednią kompresję rany pooperacyjnej. Jeśli leżenie na brzuchu jest dla Ciebie dyskomfortowe, może wypróbować pozycję "leżenia w staniu" przy stole lub blacie, oczywiście umieszczając uprzednio poduszkę pod brzuchem. Pozycję powinnaś utrzymać około 15 minut. Jeśli poczujesz dyskomfort lub ból- przerwij.
- Mimo, że rana jeszcze nie jest zagojona, powinnaś dotykać brzucha i delikatnie masować go tuż nad i pod blizną. UWAGA!!! Nie dotykaj rany, poczekaj aż się całkowicie zagoi.
- Powinnaś również umówić się na wizytę do fizjoterapeuty, który zajmuje się terapią kobiet po porodzie, aby ocenił Twoja bliznę, nauczył Cię samodzielnej mobilizacji i pracy z nią.
Jak możemy Ci pomóc?
Ocenimy stan Twojej blizny, jej elastyczność i przesuwalność. Zmobilizujemy ją pracując manualnie na tkankach i nauczymy Cię jak możesz z nią pracować samodzielnie w domu.
Zajmiemy się terapią wisceralną narządów wewnętrznych, których napięcia i brak odpowiedniej ruchomości może powodować bóle w okolicy podbrzusza, jamy brzusznej czy bóle rzutujące w zupełnie odległe części ciała. Zajmiemy się również Twoją otrzewną, która może zostać "naciągnięta" podczas cesarskiego cięcia.
Czy wiesz, że bóle podczas współżycia po cesarskim cięciu wcale nie są rzadkim przypadkiem? Czasami przyczyną bólu jest wzmożone napięcie mięśni dna miednicy, ale może być on również spowodowany napięciami na otrzewnej, więzadłach i narządach wewnętrznych.
Częstą konsekwencją cesarskiego cięcia są sklejenia i brak ruchomości pomiędzy narządami, jak również bolesne napięcia na samym pęcherzu. Z tymi wszystkimi problemami radzimy sobie stosując delikatną terapię manualną, powięziową i wisceralną.
Czy wiedziałaś, że przebyta operacja może wpływać na pracę przepony? Nie martw się, na terapii zajmiemy się również Twoją przeponą rozluźniając ją przygotowując do prawidłowej pracy.
Dobrą wiadomością dla większości z Was będzie fakt, że poprawa stanu funkcjonalnego blizny, powoduje najczęściej pozytywne zmiany w jej wyglądzie.